„Możliwe i niemożliwe ścieżki rozwoju subwokalizacji albo minimalne warunki teatru wewnętrznego”
Michał Libera (1979): socjolog zajmujący się muzyką od 2003 roku, ostatnio głównie jako dramaturg muzyczny, autor esejów dźwiękowych, oper i eksperymentalnych form radiowych przy których współpracuje m.in. z Martinem Küchenem, Ralfem Meinzem, Rinusem van Alebeekiem, Alessandro Facchinim, Joanną Halszką Sokołowską, Danielem Muzyczukiem, Komuną// Warszawa, Hilarym Jeffery, Petem Simonellim (premiery na festiwalu Ciało / Umysł, w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, na Off-Biennale w Budapeszcie). Libera prowadzi konceptualno-popowe wydawnictwo Populista poświęcone nadinterpretacji muzyki oraz produkuje serie reinterpretacji muzyki z archiwów Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia (Bôłt Records). Jest kuratorem rozmaitych koncertów, festiwali i anty-festiwali, programów muzycznych do wystaw, w tym laureatem wyróżnienia na 13-tym Biennale Architektury w Wenecji. Do instytucji, z którymi regularnie współpracuje należą m.in. Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, CSW Zamek Ujazdowski, Muzeum Narodowe w Warszawie (Królikarnia), Galeria West w Hadze, Satelita w Berlinie. Jego eseje na temat muzyki i słuchania „Doskonale zwyczajna rzeczywistość” zostały opublikowane przez wydawnictwo Krytyki Politycznej. Libera jest członkiem dwóch mętnych grup artystycznych, „Budapeszt” oraz „Sud”.
Więcej » patakaind.blogspot.com