Lista utworów:
I) Aleksandra Słyż – „seven figures” na skrzypce i pianino (2024)
II) Heiner Goebbels – „Bagatellen” na skrzypce i sampler, wybór (1989-2006)
III) John Cage – „Six melodies” na skrzypce i fortepian (wersja własna) (1950)
IV) Eivind Buene – „Mixed Metaphores” na skrzypce i minimooga (2019)
Gramy razem z potrzeby i przyjaźni, to w sumie bardzo wiele wyjaśnia. Skrzypce z fortepianem
to jedna z najbardziej konwencjonalnych obsad kameralnych – bardzo lubimy takie zestawienie,
ale tym razem postanowiłyśmy sięgnąć po jego mniej oczywiste warianty. Utwory, które
wybrałyśmy na koncert, łączy poszukiwanie: skal, brzmień, barwy, ale też rozszerzenie
klasycznego i mocno eksploatowanego połączenia skrzypiec i fortepianu. Zamiast fortepianu jest
syntezator, sampler, przestrojone pianino z wiatraczkami. Skrzypce pozostaną skrzypcami, choć
z wysmakowaną skordaturą czy zniekształcającą dźwięk przystawką.
W utworze Aleksandry Słyż instrumenty nastrojone są w naturalnych strojach (just intonation),
zgodnie z systemem opracowanym przez La Monte Younga w jego słynnym utworze „Well-
Tuned Piano”.W przypadku pianina mamy tu do czynienia z radykalnym przestrojeniem, gdzie
zmianie ulega każda wysokość instrumentu. „Seven Figures” to spokój, oddech, przepływ.
Do medytacyjnego nastroju, choć innymi środkami, nawiązuje „Six melodies” Johna Cage`a.
Kompozytor stosuje harmonię kolorów oraz zagęszczone proporcje rytmiczne, bazując na kilku
wysokościach dźwięków.
Z kolei „Bagatele” Heinera Goebbelsa to zestawienie wirtuozowskiej partii skrzypiec z
samplerem, starcie „żywego” instrumentu z instrumentem mechanicznym, który jest
„zewnętrzny” w stosunku do zwyczajowej praktyki wykonywanej muzyki kameralnej.
„Mixed Metaphors” Eivinda Buene na skrzypce i minimoog to „spotkanie dwóch starych
drewnianych pudeł” (cytat ze strony Kompozytora), które choć pozornie należą do dwóch
różnych światów, są blisko spokrewnione pod względem jakości akustycznych. Nacisk smyczka
jest podobny do „nacisku” generatorów szumów w minimogu. Oscylatory i struny dyktują
zasady i pomysły muzyczne: glissanda, mikrotonowe odchylenia, imitacje melodii. Ta muzyka
polega na łączeniu i odkrywaniu podobieństw, a nie na rozrywaniu i dzieleniu.
Anna Kwiatkowska – Skrzypaczka, absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Mieczysława Szlezera. Umiejętności doskonaliła na Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie oraz International Ensemble and Composers Academy Impuls w Grazu. Od lat specjalizuje się w wykonywaniu kameralnej i solowej współczesnej muzyki na skrzypce. Współtworzy fundację „Harmonie i Hałasy”, z którą organizuje i prowadzi warsztaty dla młodzieży popularyzujące nową muzykę. Współorganizatorka pierwszych w Polsce Wakacyjnych Kursów Nowej Muzyki w Bydgoszczy dla Wykonawców, na których jest również wykładowczynią. Stypendystka Ministra Kultury. Wielokrotnie współpracowała z Musik Fabrik, jednym z czołowych światowych zespołów zajmujących się muzyką współczesną. Przez lata grała w Chain Ensemble. Obecnie współtworzy flow unit, w duecie z wiolonczelistą Mikołajem Pałoszem , trio flow unit 3 z pianistą Adamem Kośmieją i gra w duecie z pianistką Martyną Zakrzewską. Kwiatkowska ma w swoim dorobku płytę „Eidos” nagraną wspólnie z pianistką Joanną Opalińską, nominowaną do Nagrody Fonograficznej „Fryderyk”, „Aure” nagraną z Mikołajem Pałoszem oraz „Incorporate” – monograficzną płytę z utworami Kuby Krzewińskiego. Współpracuje z kompozytorami, dokonując prawykonań utworów. Razem z zespołem flow unit 3 dokonała nagrań dla radia BBC. Ma w repertuarze kanoniczne utwory literatury skrzypcowej i kameralnej muzyki XX i XXI wieku. Współpracuje z dwutygodnikiem „Ruch Muzyczny” jako autorka tekstów o nowej muzyce.Anna Kwiatkowska występowała m.in. na festiwalach Warszawska Jesień, Audio Art, Kody, Musica Polonica Nova, Poznańska Wiosna Muzyczna, Festiwalu Muzyki Kameralnej w Pekinie, Bendigo International Festival of Exploratory Music, Musikfest Berlin, NeoArte Syntezator Sztuki, Musica Privata, Łańcuch, Festiwal Trzy- Czte-ry.
Martyna Zakrzewska – pianistka, solistka i kameralistka specjalizująca się w wykonawstwie muzyki współczesnej, doktorka sztuki. Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie dr Mileny Kędry (licencjat w klasie dra hab. Mariusza Sielskiego) oraz Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii w klasie prof. Davida Smeyersa (tam studiowała również w klasie fortepianu współczesnego prof. Pierre’a-Laurenta Aimarda). W 2021 roku z wyróżnieniem obroniła pracę doktorską Pianista wobec literatury fortepianowej od awangardy lat 60. XX wieku do współczesności: role i tropy słyszenia, nagrywając przy tej okazji kompozycje m.in. Elliotta Cartera, George’a Crumba i Georgesa Aperghisa. Zdobywczyni nagrody specjalnej w X Konkursie Muzyki XX i XXI Wieku dla Młodych Wykonawców w Radziejowicach i II nagrody na 23. Concorso Luigi Nono. Laureatka Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stypendium Prezydenta Miasta Krakowa. W latach 2013–2015 była członkinią European Workshop for Contemporary Music, z którym koncertowała podczas Międzynarodowych Letnich Kursów Muzyki Nowej w Darmstadt i w ramach festiwalu „Warszawska Jesień”. W Kolonii miała okazję współpracować z zespołem Musikfabrik, czego efektem był koncert w Universität der Künste w Berlinie. Jako solistka występowała m.in. na Uniwersytecie Muzycznym w Grazu, w WDR, Deutschlandfunk, Filharmonii Lwowskiej, Filharmonii Świętokrzyskiej, Studiu Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia (NOSPR). Wystąpiła na wielu festiwalach: Wien Modern, Acht Brücken, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Festiwal Witolda Lutosławskiego „Łańcuch”, Sacrum Profanum, MUSICA MODERNA, Audio Art, ELEMENTI, unsound, aXes, 7 Nurtów, NeoArte, Mosty, TRZY-CZTE-RY. Współpracowała z takimi dyrygentami, jak Rüdiger Bohn, Marek Moś, Jose Luis Castillo. Dokonywała prawykonań utworów m.in. Piotra Peszata, Andrzeja Kwiecińskiego, Artura Zagajewskiego, Cezarego Duchnowskiego, Joanny Woźny, Jarosława Płonki, Jacka Sotomskiego, Marty Śniady, Pawła Malinowskiego, Moniki Szpyrki, Anny Sowy, Niny Fukuoki, Żanety Rydzewskiej, Martyny Koseckiej, Viacheslava Kyrylova. W latach 2022–2023 prowadziła własną klasę fortepianu w ramach kolejnych edycji Wakacyjnych Kursów Nowej Muzyki dla Wykonawców w Bydgoszczy. Na co dzień prowadzi zajęcia związane z muzyką współczesną w macierzystej akademii w Krakowie. W 2020 roku premierę miał jej autorski projekt Formy żeńskie, poświęcony żeńskiemu wykonawstwu twórczości współczesnych kompozytorek. Odkrywając na nowo muzykę polską, zetknęła się z dziełem Barbary Buczek, co w 2021 roku zaowocowało na festiwalu Sacrum Profanum premierą projektu obejmującego wszystkie utwory fortepianowe kompozytorki.
https://martynazakrzewska.com/
Koncert Anna Kwiatkowskiej i Martyny Zakrzewskiej jest współfinansowany przez Unię Europejską NextGenerationEU.
