Księga Niepokoju spisana przez Bernardo Soaresa Fernando Pessoę to wątpliwa i niepewna całość, wyjęta z kufra z kilkudziesięcioma tysiącami zapisanych, luźnych stron, które Pessoa zostawił po śmierci. Pierwotną jej wersję stanowi 350 stron tekstu opatrzonych inicjałami B.S. Bernardo Soares, księgowy z Lizbony, to jeden z wielu „heteronimów” Pessoi – czyli kilkudziesięciu wymyślonych przez niego fikcyjnych postaci, obdarzonych historią, fizjonomią, stylistyką literacką, poglądami i preferencjami. Pessoa oddawał heteronimom autorstwo swoich poszczególnych tekstów, pisał w ich imieniu. Księga Niepokoju, to ksiega właściwie nieistniejąca i, jak to określa Richard Zenith, badacz i tłumacz na język angielski, niemożliwa. Mamy przed sobą zestaw składników: drzwi i okien, bez podłogi i planu architektonicznego.
Tytułowy Niepokój dotyczy zaostrzonej świadomości nieustannej zmiany, niestabilności rzeczy i zdarzeń: Soares (czy Pessoa pod postacią Soaresa?) przygląda się przechodniom, współpracownikom, porom dnia i roku z głęboką niepewnością co do realności własnych doświadczeń, własnej tożsamości, a nawet własnego istnienia. Niespójność, notoryczne i celowe kwestionowanie , podważanie przed chwilą postawionego znaku, gestu, dźwięku – jako struktura; wątpliwość jako narzędzie; hybryda jako postać; tekst jako partytura; wprawiona w ruch kolekcja fragmentów jako jedyna możliwa całość.
Michał Sember gitara elektryczna / electric guitar
Michał Rupniewski skrzypce, klarnet / violin, clarinet
Ryszard Lubieniecki akordeon, taśmy / accordion, tapes
Zosia Ilnicka flet, flet altowy / flute, alto flute
Jakub Wosik skrzypce / violin
Michał Biel saksofon barytonowy / baritone sax
Lena Czerniawska rysunek / live drawing
Anna Bogdanowicz ruch / movement
Dariusz Małojło ruch / movement